Fluctueren betekenis

Vervoegingen: heeft gefluctueerd () telkens weer verschillend zijn Voorbeelden: 'De dichtheid van de atmosfeer van Mars kan sterk fluctueren.', 'Door de politieke onrust fluctueert de benzineprijs.' Sy. fluctueren: gerund: fluctueren n: present tense past tense; 1st person.

Fluctueren betekenis Fluctueren betekent onregelmatig variëren, schommelen of weifelen. Het woord komt uit het Frans en het Latijn en heeft verschillende toepassingen in de economie, biologie en taal. Bekijk 15 betekenissen van fluctueren op Ensie, de online encyclopedie sinds

Schommelen

schommelen - English translation of schommelen from Dutch from the Dutch-English Dictionary - Cambridge Dictionary. schommelen. to swing, to sway side to side; to oscillate, fluctuate Synonym: fluctueren.

Schommelen Translation for 'schommelen' in the free Dutch-English dictionary and many other English translations.

Variëren

1) iedere keer (een beetje) verschillen Voorbeeld: 'De prijzen variëren van tien tot vijfendertig euro.' 2) een beetje anders maken Voorbeelden: 'Kun je het tempo niet een beetje variëren Gevonden op (Translation of variëren from the PASSWORD Dutch–English Dictionary © K Dictionaries Ltd).

Variëren Variëren betekent doen veranderen, van tijd tot tijd of geval tot geval veranderen. Het is een leenwoord uit het Frans en heeft synoniemen als afwisselen en werken. Zie ook de vertalingen in Engels, Frans en Spaans.

Verandering

VERANDERING - English translation of VERANDERING from Dutch from the Dutch-English Dictionary - Cambridge Dictionary. verandering nw de: Some liquids undergo a conversion to gas at room temperature. modification n (a change) wijziging, verandering nw de: Richard needed to make a few modifications to his essay. adjustment n (change) verandering, aanpassing nw de: The conductor made some adjustments to the music score. alteration n (change, modification. Verandering This page was last edited on 22 September , at Definitions and other text are available under the Creative Commons Attribution-ShareAlike License; additional terms may apply.

Instabiel

biedt zeven verschillende definities van het bijvoeglijk naamwoord instabiel, dat betekent dat iets niet stevig overeind staat of veranderlijk is. Ook toont het gerelateerde termen, definities en voorbeelden van instabiel. instabiel (comparative instabieler, superlative instabielst) unstable; Declension [edit] Declension of instabiel; uninflected instabiel: inflected instabiele: comparative. Instabiel Nee, dat klopt niet. In beide voorbeelden die je geeft, is instabiel/onstabiel een bijv. naamwoord. Alleen is het de eerste keer attributief en de tweede keer predicatief.