Gedecriminaliseerde betekenis

decriminaliseren iets, meestal een bepaalde handeling die voorheen als crimineel, verboden of zeer omstreden te boek stond, niet langer als crimineel beschouwen, ontdoen van eventuele criminele of verboden associaties of uit de criminele sfeer halen. Semagram (extra betekenisinformatie) Decriminaliseren is een handeling [Toepassingsgebied of bereik] betreft het niet langer als crimineel beschouwen van iets, meestal een bepaalde handeling of activiteit die voorheen als crimineel, verboden of zeer omstreden te boek stond.
  • Gedecriminaliseerde betekenis mi·na·li·se·ren Verbuigingen: criminaliseerde Vervoegingen: gecriminaliseerd () in de criminele sfeer plaatsen. 2 definities.
  • gedecriminaliseerde betekenis

    Decriminaliseren definitie

    decriminaliseren iets, meestal een bepaalde handeling die voorheen als crimineel, verboden of zeer omstreden te boek stond, niet langer als crimineel beschouwen, ontdoen van eventuele criminele of verboden associaties of uit de criminele sfeer halen. decriminaliseren Per betekenis: Amnesty roept op om de homoseksualiteit wereldwijd te decriminaliseren. De Standaard, De opheffing van het.
      Decriminaliseren definitie Encyclo is een zoekmachine voor Nederlandstalige begrippen en definities. Op deze pagina: Decriminalisering - 3 definities - Encyclo.
    decriminaliseren definitie

    Strafbaar feit afschaffen

    Na de verjaringstermijn kan de overheid een strafbaar feit niet meer vervolgen. Ook al is de dader bekend. Voor ernstige misdrijven, zoals moord, geldt geen verjaringstermijn. Verjaring betekent dat na een bepaalde tijd een strafbaar feit niet meer vervolgd kan worden. Het idee achter verjaring is dat na verloop van tijd het steeds moeilijker wordt om bewijs te verzamelen en een eerlijk proces te waarborgen. Daarnaast kan de maatschappelijke noodzaak om te straffen afnemen naarmate er meer tijd is verstreken. Strafbaar feit afschaffen Afschaffen van strafbaarstellingen, invoeren van nieuwe strafbaarstellingen en strafverzwaringen voor o.a. feiten van intrafamiliaal geweld, seksueel geweld en terrorisme; Nieuwe regels voor rechtspersonen; Afschaffen van het correctionaliseren van misdaden.
    strafbaar feit afschaffen

    Legaliseren betekenis

    Legaliseren met een apostille. In veel landen kunt u een document laten legaliseren met een apostille. Dit is een verkorte vorm van legaliseren. Een autoriteit in land A legaliseert het document met 1 soort stempel of sticker: een apostille. Daarna kunt u het document gebruiken in alle landen die meedoen aan het Apostilleverdrag. Dit doet u door een apostille aan te vragen bij de rechtbank of het document via het Consulair Dienstencentrum (CDC) te legaliseren. De apostille is een stempel (of sticker) die de rechtbank op een officieel document zet. De apostille laat zien dat de handtekening op het document echt is. Hiermee is het document geldig in het buitenland.
  • Legaliseren betekenis Legaliseren Legaliseren is letterlijk het “wettelijk maken”. In de praktijk van de notaris is dit de legalisatie van een handtekening. Afhankelijk van het doel waarvoor de legalisatie moet plaatsvinden kan dit bij verschillende organisaties. Je kan altijd legaliseren bij een notaris. Zwaardere legalisaties kunnen alleen bij een notaris.
  • legaliseren betekenis

    Wetgeving betekenis

    wetgeving Geschreven verklaringen die rechtsgeldig zijn door de goedkeuring of bekrachtiging van een officieel staatsorgaan of ander bestuurslichaam, zoals wetten, regelingen, toekenningen van fondsen en internationale verdragen. De wetgeving in de meeste islamitische landen is gebaseerd op een combinatie van Romeins/westers en islamitisch recht (sharia). In het katholicisme heet de wet canon, en de rechtspraktijk het canonieke recht. Het Engelse equivalent voor wet is law met, afhankelijk van de precieze context, verschillende betekenissen: het recht.
    Wetgeving betekenis Wetgeving. Een wet in formele zin is een gezamenlijk besluit van de regering en Staten-Generaal volgens een grondwettelijke procedure. Wetten in materiële zin zijn besluiten van daartoe bevoegde organen die algemeen verbindende voorschriften bevatten en hoeven niet noodzakelijk afkomstig te zijn van regering en Staten-Generaal gezamenlijk.
    wetgeving betekenis